Spiritueel (bijvoeglijk naamwoord):
-
Betrekking hebbend op de geest of de innerlijke beleving, in tegenstelling tot het materiële of lichamelijke.
-
Gerechtigd op het religieuze of bovennatuurlijke, of daarmee verbonden.
-
Soms ook: gevoelig voor geestelijke waarden, of bezig zijn met zingeving en innerlijke groei.
Kort gezegd: iets is spiritueel wanneer het te maken heeft met de geest, innerlijke beleving, zingeving of het niet-materiële.
Etymologie van spiritueel
Het Nederlandse spiritueel komt via het Frans spirituel uit het Latijnse spirituālis, dat betekent:
-
“van de geest”,
-
“behorend tot de spiritus”.
Oorspronkelijk verwees spiritueel dus letterlijk naar:
-
dat wat met adem, leven, geest of ziel te maken heeft,
-
niet-materieel, innerlijk of bovennatuurlijk.
De kracht van het satanisme ligt zowel in zijn metaforische waarde als in zijn radicale rationaliteit. Waar atheïsten of humanisten vooral afstand nemen van spiritualiteit, gebruiken Satanisten rituelen, symbolen en magie om hun innerlijke “Duistere Krachten” op te roepen. Niet om te verhullen, maar omdat metaforen de taal vormen waarmee we deze subjectieve ervaring het best kunnen uitdrukken én omdat poëtische taal nodig is om de grenzen van ons begrip te bereiken.
Satanisten erkennen dat niets in een vacuüm bestaat: we beïnvloeden elkaar, versterken elkaar en kunnen elkaar evenzeer verzwakken. Tegelijk verwerpen we blind geloof. Onze religie vraagt om denken, voelen en ervaren – niet om dogma’s. Het evenwicht tussen ratio en irrationeel inzicht vormt de zogenaamde “Derde Weg”.
Rituelen spelen hierin een belangrijke rol. Nieuwe Satanisten voelen vaak de behoefte aan formele ceremonies; gevorderden ervaren rituele energie in het dagelijks leven. Rituelen kunnen een doel hebben of dienen als moment van verbinding en eerbetoon aan Satan. Volg je instinct: rituelen gebeuren wanneer de tijd rijp voelt.
Magie werkt door emotie, focus en verbeeldingskracht. Daarom is het belangrijk om rituelen serieus te nemen, duidelijke intenties te hebben en zorgvuldig te kiezen wie eraan deelneemt. Alcohol en drugs horen niet thuis in rituele context; ze verstoren de concentratie en veiligheid. Een rituele ruimte is zowel psychologisch als fysiek een heilig domein, waar je een andere staat van bewustzijn betreedt.
Elke magiër wordt aangemoedigd een “Zwart Boek”; de zogenaamde Goetia, bij te houden: een persoonlijk dagboek van rituelen, indrukken en resultaten. Dit is het wetenschappelijke logboek van de satanische praktijk.
De omgang met Satan en de demonen vraagt respect, moed en innerlijke eerlijkheid. Wie rituelen uitvoert met angst, schuld of arrogantie, brengt zichzelf in gevaar. Een waardige Satanist staat stevig in zijn kracht, is loyaal en handelt met overtuiging. Alleen dan kan de magie zich werkelijk ontvouwen.
De persoonlijke invulling gaat voor mij maar tot op zekere hoogte, omdat ik dit als een privéaangelegenheid beschouw. Wij Satanisten volgen in grote lijnen The Satanic Bible. Sommigen doen wat lacherig over het aanroepen van de zogenaamde “Duistere Krachten”, en dat mag; zij benaderen dit onder een andere naam. Dat zijn doorgaans de radicale rationalisten.
Ikzelf ben in de eerste plaats Satanist, maar ik zie mij ook als een radicaal rationalist met een vleugje spiritualiteit. Die spiritualiteit vind ik vooral in het gebruik van rituelen bij bepaalde vieringen en tradities. Dat doe ik bewust en traditioneel, juist om mijn voorouders en afkomst te eren.
Reactie plaatsen
Reacties