Halloween – wat het voor mij betekent

Wanneer de maan hoog hangt als een zilveren wachter,
en de wereld ademt in schaduwen en stilte,
ontwaakt er iets ouds in mij.
Een weten dat ik niet alleen ben,
dat de grens tussen werelden even ademhaalt.

Halloween is voor mij de nacht
waar verleden en heden elkaar raken —
waar de stemmen van mijn geliefden
zacht ritselen tussen de vallende bladeren.

Ik voel hun aanwezigheid in het fluisteren van de wind,
in het flakkerende licht van een kaars,
in het zachte ritme van mijn hart.
Ze zijn niet verdwenen, alleen verder gereisd,
door een deur van mist die slechts even openstaat.

Op deze nacht steek ik een licht aan,
niet om te verdrijven, maar om uit te nodigen:
kom, herinnering, wees welkom.
Kom, liefde, laat je zien in de stilte.

Halloween is voor mij een heilig ogenblik —
een dans van schaduw en ziel,
een ontmoeting voorbij tijd,
waar verlies verandert in aanwezigheid,
en stilte spreekt met de stem van eeuwigheid.